Τα αποτελέσματα μελετών που ανακοινώθηκαν στο συνέδριο ECTRIMS που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες εβδομάδες στο Λονδίνο, δίνουν σημαντικές ελπίδες για την καθυστέρηση της εξέλιξης
της αναπηρίας στους ασθενείς με Πολλαπλή Σκλήρυνση, τόσο στο στάδιο της Υποτροπιάζουσας Διαλείπουσας (RRMS), αλλά ακόμη και στο σοβαρότερο στάδιο της Δευτεροπαθώς Προϊούσας (SPMS) Πολλαπλής Σκλήρυνσης. Οι μελέτες αφορούν δύο δραστικές ουσίες της Novartis που ανήκουν στην οικογένεια των τροποποιητών των S1P υποδοχέων.
“Υπάρχουν πολύ λίγες διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για την καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου στην SPMS, ενώ είναι μεγάλη η ανεκπλήρωτη ανάγκη για αποτελεσματικές θεραπείες με αποδεκτό προφίλ ασφάλειας για τους ανθρώπους που πάσχουν από την πάθηση”, δήλωσε ο Vasant Narasimhan, Global Head Drug Development και Chief Medical Officer της Novartis. “Η Novartis είναι ο παγκόσμιος ηγέτης στην κατανόηση του ρόλου της τροποποίησης του υποδοχέα της S1P στη θεραπευτική αντιμετώπιση της ΠΣ, και τα θετικά αποτελέσματα της μελέτης EXPAND αποτελούν συνέχεια των καταβαλλόμενων προσπαθειών μας για καινοτομία και κάλυψη των αναγκών των ασθενών. Τα στοιχεία αυτά είναι ένα θετικό βήμα προόδου σε μια μορφή της νόσου που δύσκολα αντιμετωπίζεται και αναμένουμε την αξιολόγηση των επόμενων σταδίων με τις υγειονομικές αρχές”.
Η μελέτη ACROSS
Στο συνέδριο ανακοινώθηκαν νέα στοιχεία από τη μελέτη ACROSS, που αξιολόγησε δεκαετή αποτελέσματα αναπηρίας σε ανθρώπους με Υποτροπιάζουσα Διαλείπουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση (RRMS), οι οποίοι ακολούθησαν θεραπεία με φινγκολιμόδη. Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν την μακροχρόνια αποτελεσματικότητα της συνεχόμενης θεραπείας με φινγκολιμόδη, στον έλεγχο της εξέλιξης της αναπηρίας.
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν είναι ενθαρρυντικά για ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση. Οι αναλύσεις των κύριων δευτερευόντων καταληκτικών σημείων έδειξαν ότι μετά από 10 χρόνια, ο κίνδυνος εξέλιξης σε Δευτεροπαθώς Προϊούσα ΠΣ (SPMS) μειώθηκε κατά 66,2% στους ασθενείς που παρέμειναν στη θεραπεία με φινγκολιμόδη για τουλάχιστον οκτώ έτη, σε σύγκριση με αυτούς που αποχώρησαν. Επίσης, καθυστέρησε σημαντικά (4 φορές) ο χρόνος μέχρι τη χρήση αναπηρικού αμαξιδίου. Περίπου 60% (59,4%) των ασθενών στη μελέτη ACROSS παρέμειναν στη θεραπεία με φινγκολιμόδη στα 10 έτη, επιδεικνύοντας επιμονή της θεραπείας μακροπρόθεσμα.
“Η Πολλαπλή Σκλήρυνση είναι μια εξουθενωτική, χρόνια νόσος, η οποία επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ζουν την καθημερινότητά τους”, δήλωσε ο Vasant Narasimhan, Global Head Drug Development και Chief Medical Officer της Novartis. “Τα στοιχεία από τη μελέτη ACROSS συμπληρώνουν την κατανόησή μας για τη μακροχρόνια χρήση της φινγκολιμόδης, ως μια ιδιαίτερα αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή για τους πάσχοντες από Υποτροπιάζουσα Διαλείπουσα ΠΣ.”
H μελέτη EXPAND
Η δεύτερη σχετική μελέτη ανακοινώθηκε στο συνέδριο είναι η EXPAND φάσης ΙΙΙ. Τα θετικά αποτελέσματα που δηλώθηκαν αποδεικνύουν ότι το από του στόματος, άπαξ ημερησίως λαμβανόμενο BAF312 (σιπονιμόδη) μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο εξέλιξης της αναπηρίας σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε ανθρώπους που πάσχουν από Δευτεροπαθώς Προϊούσα Πολλαπλή Σκλήρυνση (SPMS). Η SPMS είναι μια μορφή ΠΣ που χαρακτηρίζεται από συνεχή επιδείνωση της νευρολογικής λειτουργίας με την πάροδο του χρόνου, η οποία συμβαίνει ανεξάρτητα από τις υποτροπές. Ένα βασικό στοιχείο της μελέτης ήταν πως η θεραπεία με το BAF312 μείωσε τον κίνδυνο εξέλιξης της αναπηρίας με τρίμηνη επιβεβαίωση κατά 21% σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου εξέλιξης της αναπηρίας έδειξε η εξάμηνη επιβεβαίωση, ενισχύοντας περαιτέρω την αξιοπιστία των στοιχείων. Άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η σταθερή μείωση του κινδύνου εξέλιξης της επιβεβαιωμένης αναπηρίας στις προκαθορισμένες υποομάδες ασθενών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που είχαν υποτροπές.
Δυο λόγια για την Πολλαπλή Σκλήρυνση
Η ΠΣ είναι μία χρόνια νευρολογική νόσος η οποία σχετίζεται με την επιδείνωση της σωματικής και της γνωσιακής (π.χ. μνήμη) λειτουργίας στην πάροδο του χρόνου, τα οποία περιορίζουν την ικανότητα των πασχόντων να επιτελούν τις καθημερινές τουςδραστηριότητες.2 Ο περιορισμός της εξέλιξης της αναπηρίας όσο νωρίτερα γίνεται κατά τη διάρκεια της νόσου είναι ένας σημαντικός θεραπευτικός στόχος στην ΠΣ και μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των μακροχρόνιων επιπτώσεων σε ασθενείς με την πάθηση, καθώς και να καθυστερήσει την εξέλιξη σε SPMS.
Πηγή: Capital.gr
